Versigtig vir daardie gemaksone...

Deut 32:13-18: “Jesurun het alles in oorvloed gehad; hy het in opstand gekom … hy het dom geword.” (vs. 15).

Baie jare gelede, vertel Eerw Dr. Thomas De Witt Talmage (1832 – 1902) is 'n groot getal bykorwe na die eiland van Barbados in Wes-Indië geneem. Die bye het dadelik, volgens gewoonte, ywerig begin rondvlieg om heuning bymekaar te maak vir die komende winter. Op die Barbados eiland is daar nie 'n winter nie – net 'n voortdurende somerklimaat.

Toe die bye dit agterkom, het hulle hul ywerige werkery gestaak en net rondgevlieg en die inwoners begin steek. Die doel waarvoor hulle na die Barbadoseiland geneem is, om vir die inwoners heuning te voorsien en 'n seën te wees, het hulle verbeur en 'n plaag geword, wat vir die inboorlinge pyn en ongerief gebring het.

Dit is by ons ook 'n natuurlike neiging om in omstandighede van oorvloed en gerief ons inspanning en ywer te verslap, ons aan ledigheid oor te gee en, ongelukkig, soms ook stekerig teenoor ander te raak. Ons spreekwoord is ongelukkig waar: Ledigheid is die duiwel se oorkussing.

Eerw. Jay het eenkeer in Bristol gepreek. Briefies met gebedsversoeke is na hom toe deurgegee. Een briefie het gelui: “Bid vir my. My besigheid floreer”. Eerw. Jay het vir homself gesê: “Hier is 'n man wat die Bybel baie lees en iets van die bedorwenheid van sy eie hart ken.” Dit was ook Dawid se ondervinding: “Voordat ek swaargekry het, het ek gedwaal, maar nou hou ek my aan U woord” (Ps 119:67).

In tye van oorvloed en gerief word ons gebedslewe korter, ons Bybellees word minder, want ons het nie bemoedigende beloftes nodig nie, en baie keer word ons stekerig teenoor ander mense. Die vroeëre Christene het ook in tye van vervolging naby aan die Here gelewe, maar sodra hulle omstandighede maklik geword het, het afvalligheid ingekruip.

Paulus skryf aan die gemeente in Galate: “Julle het mooi aangegaan. Wie het julle van koers laat verander… God het julle geroep om vry te wees. Maar dit beteken nie dat ons sonde kan doen en dan die vryheid gebruik as ' n verskoning nie.”

GEBED: HERE, ek keer vsndag terug na U weë soos dit hoort.

Kry jy ook swaar in die lewe?.

Ps 119:65-72: "Dit is vir my goed dat ek swaargekry het, want daardeur het ek U voorskrifte geleer" (vs. 71).

Daar is ‘n sonderlinge meerjarige denneboomsoort, die Lodgepole Pine, wat volop in die Yellowstone Nasionale Park in Amerika groei. Die dennebolle kan vir jare aan die boom hang sonder om oop te gaan. Al val so 'n dennebol op die grond bly dit heel.  As 'n veldbrand sou woed en al die bome en struike afbrand en vernietig, bars hierdie dennebolle oop en begin groei. Hierdie dennebome is soms van die eerste groei en groenigheid na 'n hewige veldbrand.

Hierdie kwaliteit van behoud onder groot beproewing is een van God se wonder genadewerke, nie net in die natuur nie, maar ook in mense se lewens. Dit is juis die skroeiende beproewing wat 'n besondere lewensgehalte te voorskyn bring. Dit is die pad wat verskillende van die bruikbaarste Bybelfigure gegaan het: Josef, wat as slaaf na Egipte toe verkoop is en daar uit wraak in die tronk beland het, het die redder van mense, veral sy eie broers en familie, geword; Daniël is in die leeukuil gegooi en het daarna God se oorwinnende profeet geword; Paulus het hoeveel kere in die tronk beland, is met klippe gegooi, is vervolg en verwerp, maar hy was die oorvloedige verkondiger van die evangelie.

"Al is ons uiterlik besig om te vergaan, innerlik word ons van dag tot dag vernuwe. Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op 'n heerlikheid wat alles verreweg oortref.." (2 Kor. 4:16,17).

Die Pinksterboodskapper vertel die storie van Louis Braille. Sy pa was 'n leerwerker in 'n Franse dorp. Sy pa stuur hom eendag om 'n els in sy werkkamer te gaan haal. So gretig is hy dat hy hardloop. Hy val. Die els steek in sy oog. 'n Verswering in die oog belemmer later ook die ander oog en kort daarna was dié briljante seun blind.

Sy ouers stuur hom na 'n skool vir blindes. Daar gekom vind Louis dat hulle die letters uit dik papier sny, dit dan weer op ander papier plak en dan voel die blinde kinders met hulle vingers watter letters dit is. Dit was tydrowend en onprakties. So 'n boek sou nooit gedruk kon word nie.

Op 'n dag lees iemand vir Louis van die Franse leëroffisier wat met opgehewe dotjies letters maak, sodat sy manne sy bevele in die donker kan lees. Hy het geleentheid gekry om met die offisier te gesels. Hieruit volg dat Louis begin om met 'n els, dieselfde els wat in sy oog gesteek het, 'n stelsel van dotjies in papier te druk. Hieruit het die Brailleskrif gevolg wat aan die wêreld se blindes 'n leesbare skrif gegee het, sodat boeke, en selfs die Bybel, vir hulle in leesbare vorm gegee kon word.

GEBED: Here, vandag wil ek my beproewing beskou as U geleentheid om 'n beter vrug in my lewe te skep. Halleluja!

Jesus Groete

Indien jy geestelike berading of gebed benodig, kontak my, belindapaar@gmail.com

Jou Gesingheid teenoor ander.

Is jy 'n brug bouer?

Rom 5:1-6: "Ons moenie aan onsself dink nie: elkeen van ons moet aan ons naaste dink en aan wat vir hom goed is…" (vs. 2).

Die dorpsraad van 'n plattelandse dorp het 'n dik waterpyp oor 'n diep en lang sloot gelê om vir 'n woonbuurt meer water te voorsien. Nie lank nie of die woonbuurt se inwoners, en veral die kinders, het tot ergernis van die raadslede oor die waterpyp kortpad dorp toe en skool toe begin loop. Die lopery oor die pyp het nie alleen skade vir die pyp nie, maar ook gevaar vir die gebruikers ingehou. Iemand kon afval, en die sloot was regtig diep.

'n Raadsvergadering is belê om vir dié nuwe probleem 'n oplossing te kry. Een raadslid het voorgestel dat doringdraad om die pyp gedraai word. "Lemmetjiesdraad," het 'n ander raadslid die eerste voorstel verbeter. "Lang, skerp penne moet onder in die sloot ingeplant word. Dit sal die mense afskrik," was 'n ander voorstel.

Toe daar stilte kom na al die afskrikplanne oorweeg is, vra 'n raadslid wat heeltyd in stilte na alles geluister het ook 'n spreekbeurt. "Ons is verantwoordelik vir ons dorpsmense se veiligheid én ook hulle gerief. Die misbruik van ons waterpyp het getoon dat 'n behoefte aan so 'n kortpad bestaan. Ek stel voor ons versterk die pyp en bou 'n brug oor die pyp, met reëlings aan die kante vir veiligheid." Sy voorstel is eenparig aanvaar.

Ons is dikwels in die posisie om vir iemand anders 'n brug te bou, óf om vir hom 'n hek op te rig. Ps 15 beskryf 'n man in 'n geëerde posisie: "Wie mag op U heilge berg vertoef? Hy wat …doen wat reg is…nie kwaadpraat nie, sy medemens nie kwaad aandoen nie."

God het 'n groot behae in 'n mens wat aan 'n ander goed doen. Die hekoprigter is gewoonlik iemand wat in eie hart ongelukkig en onbevredig is en dan sy eie ongelukkigheid ten kwade laat oorvloei na 'n ander toe, en dan nog ongelukkiger word. Die brugbouer is iemand wat in eie hart gelukkig en tevrede is en sy ruimhartigheid ten goede laat oorvloei na 'n ander toe, en dan in sy eie hart nog gelukkiger word.

"Moenie 'n weldaad weerhou… terwyl dit in jou mag is om dit te bewys nie" (Spr 3:27). "Solank ons die geleentheid het, moet ons dus aan almal goed doen…" (Gal 6:10).

GEBED: Here, help my asseblief om alle hekke af te breek en brûe te bou.

Daar is altyd hoop!

Hierdie Vallei van Agor is juis ons Deur van Hoop!

Ons is in die moeilikheid. Ons is in die Vallei van Agor, die vallei van moeilikheid, van beroering. Dis so erg dat mens nie eers aan die toekoms kan dink nie. Ons ploeter net voort...

            Maar in Hosea 2:14 sê die HERE: Hierdie Vallei van Agor is juis ons deur van hoop.

            Dit is vir sommige van ons ‘n probleem om vir onsself uit te werk... die feit dat hierdie moeilikheid waarin ons is, nie deur ons as moeilikheid gesien moet word nie, maar as ons Deur van Hoop!

            Oordink hierdie woorde: “Hierdie Vallei van Agor is eintlik ons deur van hoop”. Dink dag en nag daaraan, noem dit in elke gebed. Leef in afwagting. Wees soos ‘n kind wat deur sy ma ‘n roomys beloof is. Dis al waaraan hy dink en waaroor hy praat, hierdie nuwe hoop.

            Omdat ons nou weet dat daar hoop is, moet ons terugkeer na die “Hoopvolle Vesting” (hoekom?) want God wil ons dubbel vergoed! Sag 9:12

            God wil dat ons as mense, as Sy kinders, hoop op ‘n aaneenlopende grondslag moet beleef en geniet. Nie hoop soos in “dalk” nie, maar hoop soos in “toekoms-feit”, want God sê daar is hoop.

            God sê hierdie Agor is nie wat ons sien en beleef nie, dis eintlik ons Deur na Hoop! Sien, hoor en praat nie meer oor die moeilikheid nie want vir ons is dit nie moeilikheid nie, vir ons is dit ‘n Deur van Hoop!

            Die Almagtige God is die God van hoop. Hoop is een van die gawes wat God aan ons skenk, vandaar ook die Afrikaanse spreekwoord dat “die hoop sal nooit beskaam nie!”

            Nogtans verval ons soms in wanhoop en word ons mismoedig. 

            Mismoedigheid  is veronderstel om vir die Christen ‘n kortstondige moment te wees op pad terug na hoop.

            Ons het hoop as integrale deel van ons bestaan nodig want ons kan nie sonder hoop lewe nie.

            Sonder hoop voel dit vir ons of die lewe nie die moeite werd is nie.

            Wanneer ons hoop het, dan voel ons soos wat God ons gemaak het. Sonder hoop voel ons soos ‘n regte ou nikswerd – totdat ons besef, daar is hoop!

            Daar is hoop! Dit maak nie saak wat jou omstandighede is en watter probleme jy in die gesig staar nie: Daar is beslis hoop. Solank jy nog lewe en asemhaal is daar hoop.

            Omstandighede kan verander. “Want solank iemand by al die lewendes behoort, is daar hoop.” – Pred. 9:4.

            “’n Lewendige hond is beter as ‘n dooie leeu.” – Pred. 9:4.

            Luister weer, wat jou omstandighede ook al mag wees, al staar jy die dood in die gesig, is daar hoop.

            Al het jy jouself afgeskryf en heeltemal moed opgegee, is daar hoop, want jy is heel waarskynlik in jou huidige situasie omdat jy jouself daarin geplaas het.

            Onthou, ander mense raak ook mismoedig, soos Koning Salomo. Hy was die mees wyse man wat ooit geleef het.  Hy was ‘n magtige koning, en selfs hy net by ‘n plek in sy lewe gekom waar hy gevoel het dit beter sou wees om liewer dood te wees. – Pred. 4: 1-2.

            Selfs Dawid het in wanhoop verval in Ps. 142:3.

            Natuurlik kom daar tye en omstandighede in ons lewens wat ons spreekwoordelik op moedverloor se vlakte laat sit. Ons kan maar daar sit, maar hoop verlaat ons nooit nie. Daar is altyd hoop, want God het dit beloof!

            As jy moedverlore sou word, dink maar daaraan dat jy in belangrike geselskap soos die van Koning Salomo en Koning Dawid is.

            Daarom durf ons nie in ‘n staat van ontmoediging bly nie. Ons moet die kole van hoop aanblaas tot ’n magtige hoopvolle vuur.

            Jy mag redeneer dat dit moeilik is om begrip vir bovermelde redenasie te hê.

            Dink weer ‘n keer: Daar is mense wat sê hulle sal sterwe vir Christus. Klink nogal edel né. Die waarheid is dat God nie verlang dat jy vir Hom moet sterwe nie, maar juis vir hom moet Lewe!

            Lewe om ander te bemoedig. Lewe om die gevangenes en die siekes te besoek, die ellendiges op te help, jou man, jou vrou, jou kinders lief te hê, die Lewegewende Evangelie te verkondig, om Christus voor die mens te bely.

            Waar daar lewe is, is daar hoop, sê ons altyd. Maar selfs in die dood is daar hoop want ‘n Christen gaan nie dood nie, hy het die Ewige Lewe.

            In die Vallei van Agor gaan alles tot niet, maar Hoop lei tot verandering, tot restourasie, tot nuwe lewe, tot nuwe moed, ‘n nuwe visie, ja, tot ‘n totale metamorfose! 

      

            Verandering verwyder die haat, die nyd en die liefdeloosheid uit jou lewe.  Hoop herstel huwelike.

            Hoop sê: “Staan op, neem jou bed op en loop!” – John. 5:8.

            Die besluit om hoop te aanvaar berus egter by jouself. Jy moet die keuse maak.

            Hoop sê:  “As jy (as Christen gestruikel het) jou sondes bely, Hy is getrou en regverdig om jou, jou sondes te vergewe, en (boonop) jou van alle ongeregtigheid te reinig. – 1 Joh. 1:9.

            Heb. 7:19 sê:  “… daar is die invoering van ‘n beter hoop waardeur ons tot God nader.”

            Hoop sê in Sag. 9:12: “Keer terug na die vesting o hoopvolle gevangenes! Ook kondig Ek vandag aan dat Ek jou dubbel sal vergoed!”

            Hoop sê in Klaagliedere 3:21-26: “Dit sal ek ter harte neem, daarom sal ek hoop:  dit is die goedertierenheid van die HERE dat ons nie omgekom het nie, want Sy barmhartigheid het geen einde nie (let op:  geen einde nie); dis elke more nuut; U trou is groot!

            “Die HERE is my deel, sê my siel, daarop sal ek op Hom hoop. God is die HERE vir diegene wat op Hom hoop, vir die siel wat Hom soek. Dit is goed om in stilheid te hoop op die hulp van die HERE!”

            Hoop sê in Heb. 6:18-19: “Daarom het God, omdat Hy nog kragtiger aan die erfgename (dis ek en jy as Christene) van die belofte die onveranderlikheid van sy raad wou toon, dit met ‘n eed gewaarborg:

            “Sodat ons deur twee onveranderlike dinge, waarin dit onmoontlik is dat God sou lieg, kragtige bemoediging kan hê, ons wat ontvlug het, om vas te hou aan die hoop wat voorlê; en ons het dit as ‘n anker van die siel, wat veilig en vas is en ingaan tot die binnekant van die voorhangsel.”

            Dit is noodsaaklik dat jy ‘n studie maak van Heb. 6.  Dit staan bekend as die hoop hoofstuk.

            In Joël 2 doen hoop ‘n ernstige beroep tot bekering, want daar is hoop en in Joël 2:25 kom die genadige en regverdige God en sê hy sal diegene wat terugkeer na die hoopvolle vesting vergoed vir die jare wat die sprinkane verslind het.

            Komaan, glo God, beweeg deur die Deur van Hoop ‘n nuwe toekoms binne. – Sjibbolet

Het jy jouself lief deel 1/3

                                                                                                                                                                                                                                                       

Die skrif verwys telkemale daarna dat ons ander moet liefhê soos onsself.

Is dit moontlik om onsself lief te hê?

Hierdie kan as ‘n meetinstrument beskou word: Hoe lief ek myself het, bepaal hoe lief ek ander het.

Dit bepaal ook my geestelike stand in Christus

.

Liv 19:18 “Jy mag nie wraakgierig of haatdraend teenoor die kinders van jou volk wees nie, maar jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Ek is die HERE.

Liv 19:34 “Die vreemdeling wat by julle vertoef, moet vir julle wees soos 'n kind van die land wat onder julle is. En jy moet hom liefhê soos jouself...”

 Matt 19:19 “Eer jou vader en moeder; en: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

Matt 22:39 “En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

Wat ons ook hieruit leer is dat dit belangrik vir ons is om te weet in watter mate ons onsself lief het.

Jy moet jouself liefhê. Ontlok hierdie woorde ‘n negatiewe reaksie by jou? Klink dit nie selfsugtig en egoïsties nie?

Om jouself lief te hê beteken nie om selfgesentreerd te wees nie. Dit beteken om respek vir jouself te hê, om jouself te beskerm, vir jouself om te gee.

 Kyk weer na Liv 19:18: “Jy mag nie wraakgierig of haatdraend teenoor die kinders van jou volk wees nie, maar jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Ek is die HERE.” Moet dus nooit ‘n wrok teenoor iemand hê nie, maar “hê jou naaste lief soos jouself.” Of het jy ‘n wrok teen jouself, teen iemand anders?

 En moet nou nie in ‘n geredekawel vasval van “Wie is my naaste” nie. Jy weet tog dis jou huisgenote en diegene in jou daaglikse omgang.

 As jy dus nie vir jouself lief is nie, dan sal jy wraakgierig of haatdraend teenoor ander wees. Dit mag nie so wees nie, dan is daar fout met hoe lief jy jouself het. Is jy wraakgierig en haatdraend met jouself? Sommige mense is. Dit is al bewys dat as mens iemand haat, jy, en nie die ander persoon nie, die eintlike lydende party is.

Daar was die vrou wat gebel het en gevra het ons moet haar besoek want sy verlang gebed omdat sy baie siek is. Op pad na die adres het die Heilige Gees reeds  deur die gawe van onderskeiding, dit duidelik gemaak dat haat die oorsaak van die vrou se ernstige siekte is.

Met ons aankoms daar het ons dit so aan haar meegedeel. Sy het bevestig dat sy iemand verskriklik haat, maar het sy bygevoeg: “Darem nie meer so erg nie.”

Ons het aan haar gesê dat die haat nog steeds so verterend is, maar dat die bloedkanker intussen sulke ernstige afmetings begin aanneem het, dat haar gedagtes nou meer bevange is met haarself en die dreigende dood, as met die haat.

Ons het haar ook meegedeel dat die haat die oorsaak van haar ernstige siekte is. Sy wou nog skerm, toe ons sê: “Nou goed, as daar nou ‘n geklop aan die voordeur is en jy maak oop en daar staan die mense wat jy so haat, sal jy bv sê: ‘Goeie naand, lank laas van julle gehoor. Kom in, maak julle tuis. Wat drink julle, tee of koffie?’

En sy het geantwoord: “Nee, darem nie so nie.”

Die vrou het nie haarself liefgehad nie. Sy het toegelaat dat die verterende haat haar liggaam vernietig.

Alhoewel sy versoek het dat ons vir haar moet bid vir genesing, was 1 Tim 5:22 van toepassing: “Moenie haastig iemand die hande oplê nie, en moet ook nie met die sondes van ander gemeenskap hê nie. Hou jou rein.”

 As ons summier vir haar die hande opgelê het, het ons gemeenskap met haar sondes gehad, dan was ons onrein.

Na berading het ons vir haar gebid en gevra dat God haar asseblief moet genees, maar op voorwaarde dat sy die haat los en vrede met die ander mense maak.

Ons het haar drie jaar later in ‘n supermark raakgeloop. Sy het oorgeloop van vreugde en blydskap, sy was volkome genees.

Mens weerspieël ook jou liefde vir jouself wanneer jy jou vader en moeder eer. Matt 19:19

Moet mens die ongereddes ook liefhê? Natuurlik!

Mark 12:30 “Jy moet die Here jou God liefhê (Hoe?) uit jou hele hart en uit jou hele siel en uit jou hele verstand en uit jou hele krag. Dit is die eerste gebod. Lees dit weer want dis nog al ‘n gewigte saak.

En strofe 31: “En die tweede, hieraan gelyk, is dit: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Daar is geen ander gebod groter as dié nie.”

“Hieraan gelyk” beteken “dieselfde”. As ek God moet liefhê met my hele hart, my hele siel, my hele verstand, my hele krag, dan moet ek my naaste ook so liefhê. Die liefde vir God staan gelyk aan die liefde vir myself en my liefde vir ander. Hoekom? Omdat God vir jou en die ander persoon ewe lief is.

 In die lig hiervan, vra weer: Hoe lief het ek myself?

Deel 2/3 vervolg

Het jy jouself lief deel 2/3

Ongereddes is op pad na die ewige verdoemenis. As iemand nie vir jou en vir my liefgehad het nie, dan was ons ook nog op die verkeerde pad.

“Wees aan niemand iets skuldig nie, behalwe om mekaar lief te hê; want hy wat 'n ander liefhet, het die (Koninklike) wet vervul.” Rom 13:8

 “Want dít: Jy mag nie egbreek nie, jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie, jy mag nie begeer nie, en watter ander gebod ook al, word in hierdie woord saamgevat: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Rom 13:9

As jy jouself liefhet, respek het vir jouself, vir jouself omgee voor God en die mens, dan sal jy nie egbreek, doodslaan en dergelike dinge doen nie nie.

En weer ‘n keer: “Want die hele (Koninklike) wet word vervul in een woord, naamlik: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Gal 5:14

Het jy jouself lief? Hoeveel het jy jouself lief, ‘n bietjie of met jou hele hart? Kyk na die waarskuwing: “Maar as julle mekaar byt en opeet, pas op dat julle nie die een deur die ander verteer word nie.” Gal. 5:15

Liefde is en bly die Groot Gebod. Wandel in die ware liefde en daar sal nooit probleme wees nie. Die liefde, is ‘n Koninklike Wet: “As julle ewenwel die Koninklike wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8

As ons nie onsself lief het nie, kan ons nie ons naaste liefhê nie, nie mekaar liefhê nie, dan doen ons nie goed nie.

Mense wat iewers in die lewe seergekry het, sien soms net die  veroordelende taal in die Bybel raak. Hulle besluit dan verkeerdelik dat dit God se wil is dat hulle sonder eerbied en liefde in die lewe behandel is.

Die euwel van ons tyd is persepsies en wanpersepsies, pleks van feite. Met die korrekte lering verstaan hulle heelwat later in die lewe dat God vir hulle lief is, dat hulle hulself moet liefhê. Dan begryp hulle eers dat die nare ondervindinge van die verlede nie van God af gekom het nie.

Daar is Christene wat onder die waan verkeer dat alhoewel ons ander mense moet liefhê, dit verkeerd is om jouself lief te hê. Hulle besef nie die een liefde gaan hand aan hand met die ander liefde, wat dieselfde liefde is nie.

Die Bybel leer dat ons nederig moet wees, maar om onsself te verkleineer is verkeerd.

Die wanbalans het in menige ouerhuis ontstaan. As ‘n kind grootword in ‘n omgewing van kritiek, van verbale mishandeling, van haat, van skande, dan sal so ‘n kind net so in sy volwasse lewe optree. Die rede daarvoor is dat die kind in vrees lewe, vrees dat hy of sy weer en weer kan seerkry. Hulle lewensstyl is een van voortdurende selfbeskerming.

Jy voel bedreig deur diegene wat jou juis opreg liefhet en opreg vir jou omgee, selfs onder jou huisgenote, vir jou is dit te goed om waar te wees. Jy vertrou nie die vrede nie.

Tog vind jy dit vreemd dat elke keer wanneer jy sulke opregte mense ‘n koue skouer gegee het, hulle selfs afgejak het, lelike dinge vir hulle gesê het, dan loop jy dae aaneen en worstel, want diep hier binne jou weet jy, jy het nie reg opgetree nie, maar o wee, om verskoning te maak, te sê jy is jammer, is ‘n byna onoorkombare struikelblok.

Sommige mense beleef ‘n misverstand oor wat berou is. Berou is nie perfeksie nie, maar ‘n verandering van rigting. Die verlore seun het gedink hy doen reg. Sy berou het beteken dat hy van rigting moes verander. Dit het beteken ‘n verandering van gedagte, ‘n verandering van hart en ‘n verandering van rigting.

Wanneer ‘n mens omdraai, dan is daar geen verwyte nie, geen oordele nie, net trane en blydskap.

“En toe hy nog ver was, het sy vader hom gesien en innig jammer vir hom gevoel [liefde van vanuit die Vader se hart gestraal vir sy seun] en gehardloop en hom omhels en hartlik gesoen. En die seun sê vir hom: Vader, ek het gesondig teen die Hemel en voor u en ek is nie meer werd om u seun genoem te word nie. Maar die vader sê vir sy diensknegte: Bring die beste kleed en trek hom dit aan, en gee 'n ring vir sy hand en skoene vir sy voete.  En bring die vetgemaakte kalf en slag dit, en laat ons eet en vrolik wees. (Hoekom?) Want hierdie seun van my was dood en het weer lewendig geword; en hy was verlore en is gevind. En hulle het begin vrolik word.” Hulle het ‘n partytjie, ‘n fees gehou.”

Maar alles is nie verlore nie. Daar is steeds tyd om in wasdom te groei en te genees.

Andrew Wommack verduidelik dit so: “Sommige mag dink, wel, toe ek die eerste keer aan God geglo het, toe het ek geglo dat ek geheel en al vergewe was en gereinig is en alles was goed, maar sedertdien het ek gesondig, ek het God weer gefaal.

“As jy gefaal het, het jy gefaal in jou verstandelike en emosionele deel, maar jou gees het nie gesondig nie.

“Jou gees is geseël soos wat ‘n vrou konfyt in ‘n fles plaas, kerswas oorgooi om dit lugdig te maak om alle onsuiwerhede uit te hou en draai dit dan styf toe. God het jou verseël en sonde kan nie jou gees binnedring nie.

Deel 3/3 vervolg

Het jy jouself lief? Deel 3/3

“Jy het ‘n nuwe identiteit.

“Vir jou om ‘n verhouding met God te hê, moet jy met Hom verkeer en Hom aanbid, juis gebaseer op wie jy is in jou gees en nie jou vlees nie. Dit is in werklikheid die groot transformasie in die Christelike lewe, dat ‘n persoon se identiteit moet verander.

“Ons moet aan God verwant wees, nie gebaseer net op wat ons in die fisiese  doen nie, ook nie met wat in ons gedagtes aangaan nie, maar juis met wie jy in jou gees is op grond van wat Hy vir jou gedoen het. Dit is ‘n voltooide werk, en iets wat nooit verander nie, nooit fluktueer nie.

“Jy is geskape in geregtigheid en ware heiligmaking. Dit is die geestelike deel van jou. Jy moet gemeenskap met God hê in gees en in waarheid. Jy moet vasstaan in hierdie identiteit van wie jy in Christus is.” 

 Kyk na die teenoorgestelde: As ‘n kind grootword in ‘n omgewing van lof en bemoediging, dan sal so ‘n kind leer om te waardeer en selfvertroue opbou.

As ‘n kind grootword in ‘n omgewing van verstandhouding, uitdruklike voorwaardes en waardes, wedersydse begrip, dan sal ‘n kind leer om geduldig te wees.

As ‘n kind in ‘n regverdige omgewing grootword, dan sal hy ook regverdig wees. En as ‘n kind in ‘n veilige liefdevolle omgewing grootword dan sal hy glo en vertrou.

So lei ‘n lewe van goedkeuring tot die ontwikkeling van selfwaardering. Aanvaarding en vriendskap lei tot liefde vir ander.

As mens nie so grootgeword het nie, dan kan jy soms ‘n buffel wees, ongenaakbaar, wreed, maar jy is en bly die een wat daaronder ly. Jy het jou eie grootste vyand geword. Jy is nie lief vir jouself nie en nou kan jy nie lief wees vir ander nie.

As ons onsself liefhet en ons skep ‘n omgewing van lof, bemoediging, wedersydse begrip, veiligheid, goedkeuring, ondersteuning, aanvaarding, vriendskap en liefde, dan bereik ons wasdom as man en as vrou. Dan word so ‘n man en vrou mense van waardering, van oortuiging, van vertroue, van billikheid, dat sal hulle van goeie inbors wees en  liefdevol teenoor diegene om hulle.

Om ander lief te kan hê, moet ons onsself liefhê. Onthou: Die liefde, is ‘n Koninklike Wet: “As julle ewenwel die Koninklike wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8

As jy nie die Koninklike wet volbring nie, dan doen jy nie goed nie. As mens nie die Koninklike wet kan volbring nie, dan moet mens met selfondersoek begin. Jy durf nie so voortlewe nie.

Wanner mens begin om jouself te respekteer, wanneer mens vir jouself grense van behoorlikheid stel (soos dat jy nie vuil grappe sal vertel of die Bybel of die Hemel sal bespot, of jouself dronk drink nie, of iets neem wat nie aan jou behoort nie), wanneer jy die skoon dinge in die lewe ontdek, daardie dinge waarvan jy hou, dan word jou lewe klaar veel verdraagsamer, dan kan jy ander begin liefkry.

God het ‘n plan om my en jou te laat floreer, maar dan moet ons, ons gebrek aan ware liefde erken, dit bely en vergifnis verkry. Die waarheid maak ons vry. As ‘n vreemdeling met jou ‘n gesprek gevoer het em van jou af weggaan, moet dit vir hom of haar voel asof hulle in die teenwoordigheid van Jesus self was.

Mens wonder oor die baie egskeidings, gebroke huise. Is dit dan nie mense wat een mooi dag hul liefde aan mekaar verklaar het nie, wat belowe het om saam te staan tot die dood hulle skei nie, wat trou aan mekaar belowe het nie?

Een van die twee, of beide, had nie hulself lief nie en daarom kon hulle nie mekaar liefhê nie. Beradings bring die probleem gou na vore. Die vraag moet selfs gevra word of hulle God liefgehad het met hul hele hart, hele verstand, hele siel en al hulle krag, toe hulle getrou het.

Lees aandagtig hoe lees Efes. 5:28-29 “So behoort die mans hulle eie vroue lief te hê soos hul eie liggame. Wie sy eie vrou liefhet, het homself lief. (hoekom moet ‘n man sy eie liggaam liefhê?) want niemand het ooit sy eie vlees gehaat nie, maar hy voed en koester dit, net soos die HERE die gemeente.”

Let op die vergelyking.

 ‘n Man moet sy eie vrou liefhê (Hoe moet hy haar liefhê?) soos wat hy sy eie liggaam liefhet. En, as hy sy eie liggaam liefhet, dan sal hy altyd sorg dat sy liggaam skoon is, dat hy sy liggaam voed en koester sodat hy altyd vir sy vrou lieflik en aanvaarbaar sal wees. Hy sal dit doen net soos wat die HERE sy gemeente liefhet en voed en koester.

Strofe 31 lees dat die man sy ouers sal verlaat en sy vrou sal aankleef en liefhê omdat hulle “een vlees” is.  ‘n Man moet dus sy vrou liefhê soos wat hy sy eie liggaam liefhet. Hy moet haar sien as sy vlees, want hulle is een vlees.

Ons moet die Koninklike wet gehoorsaam. Ons moet ander liefhê soos wat ons onsself liefhet. Vraag is: Hoe lief het ons onsself?

In ‘n mate is jy lief vir jouself. Jy trek altyd netjies aan. Jou hare is altyd netjies gekam, jy is glad geskeer, jou naels kort en skoon, jou skoene blink, jou werkplek is netjies, jou motor blink, jy is stiptelik, getrou. Die fondament is daar, bou net voort daarop!

Paulus sê ons moet bo die omstandighede leef en nie daaronder nie. Jy moet aan die voorpunt wees, nie aan die stertkant nie. Wees lief vir jouself, beskerm jouself... en, doen dieselfde vir andere. Wat jy vir jouself gun, gun dit ook vir ander.

Onthou jy die gelykenis van die talente. As jy jou talente gebruik gee Hy vir jou meer. So lief soos wat jy jouself het, wees ook net so lief vir ander!

Om jouself lief te hê beteken nie om ‘n trotsaard vol wêreldse liefde en selfverheerliking en arrogant te wees nie. Wees dankbaar vir die mens wat God jou geskape het.

Die bagasie wat bindinge in jou gees opbou weens self-verwerping, self-haat, onwilligheid om jouself te vergewe, is soos selfmoord. Wat beteken dit?

Self-verwerping, om nie jouself te aanvaar soos wat God jou gemaak het nie en jouself daaroor te kasty, vreet soos ‘n vernietigende kanker aan jou lewe.

Dis presies dieselfde as wanneer jy jouself haat, wanneer jy ‘n smartvraat is, jouself blameer vir baie dinge, foute uit jou verlede teen jouself te hou, onvergewensgesind wees, met bitterheid rondloop oor wat ander aan jou gedoen het. So vernietig jy jouself geestelik, fisies en emosioneel.

Jy sien jouself as waardeloos en wil bewys dat dit nie so is nie, daarom druk jy jouself in onredelike prestasies in sodat jy goed kan voel. Jy wil jouself gereeld bewys terwyl jy eintlik niemand beïndruk nie.

Baie mense is nie tevrede met hul eie gesigte en liggame nie. Hulle beskou hulself as dom, lelik, onnosel, lomp, nikswerd... en dit terwyl hulle in die beeld van God geskape is. As jy fout met jouself vind, vind jy fout met God se handewerk. Gen 1:26

Ons moet dankbaar wees. Ons moet sê soos Dawid “Ek loof U, omdat ek so vreeslik wonderbaar is; wonderbaar is u werke! En my siel weet dit alte goed.” Ps 139:14. Ek en jy is ook “vreeslik wonderbaar!”

Dawid het nie gespog nie, maar hy het sy dankbaarheid teenoor God betuig.

Ons moet onsself vergewe! (Hoekom?) Want God het ons vergewe. “So ver as die ooste verwyderd is van die weste, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons.” Ps 103:12

Noord en suid is sowat 19 200 km van mekaar af, maar die afstand tussen oos en wes, is onmeetbaar.

Is jy nou in die moeilikheid by die HERE? Stellig nie.  “Welgeluksalig is hulle wie se ongeregtighede vergewe en wie se sondes bedek is.” Dit is die sleutel: “Welgeluksalig is die man aan wie die Here die sonde nie toereken nie.” Rom. 4:7-8

“Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.” Hebr 12:12-13 – Sjibbolet

Christus, die Oorwinnaar!

Kol 2:8-15: "Deur dit (die skuldbewys teen ons) aan die kruis te spyker, het Hy dit vir goed weggeneem. Hy het die bose magte ontwapen…" (vs. 14,15). 

Jare gelede het 'n Sweedse koerant vertel hoe die koning van Denemarke, Christiaan X, op sy oggendrit te perd deur Copenhagen 'n swastika oor 'n openbare gebou sien wapper het. Dit was teenstrydig met 'n verdrag wat Hitler met sy land gehad het. "Verwyder die vlag," beveel die koning die bevelvoerende offisier. 

Hy weier kortaf. "Dit bly daar. Nuwe opdrag van Berlyn af." "Twaalfuur moet die vlag af wees, anders stuur ek 'n soldaat om dit af te haal," verklaar die koning saaklik.

 "Enige soldaat wat dit waag, sal geskiet word," waarsku die offisier. "Ek sal self daardie soldaat wees!" antwoord die koning. Die vlag is betyds afgehaal. Op daardie stadium kon die Nazis nie waag om die koning van Denemarke te skiet nie. 

Die Here Jesus Christus het ook in eie persoon Satan in hierdie wêreld onttroon. Met groot woede probeer die Satan sy mag terugwin. Die Here Jesus se kerk, Sy volgelinge, is Satan se teiken. Satan tas Hóm aan deur Sy gelowige volgelinge aan te val. Christus het Satan egter oorwin. 

Elke mens wat aan Christus behoort word deur hierdie oorwinning van Christus beskerm. "Nou het ons God die redding gebring, nou is Sy mag en koningskap hier, en die gesag van Sy Gesalfde (Christus)! Die aanklaer van ons medegelowiges is uit die hemel uit gegooi, hy wat hulle dag en nag voor ons God aangekla het. Hulle het self die oorwinning oor hom behaal danksy die bloed van die Lam en die boodskap waarvan hulle getuig het…" (Openb 12:10,11). 

GEBED: Here, dankie, ek skuil onder U oorwinning....

Ons gedagtes beheer of vernietig ons lewe!

Efe 4:23 is duidelik - "Julle gees en gedagtes moet nuut word."

Spr 4:23 nog duideliker '"Pasop wat in jou gedagtes aangaan - dit beheer jou hele lewe!"

Die afgelope paar weke het mens maar net weer besef dat 'n mens 'n klein gedagtetjie, haat, wrewel of ongemaklikheid, so kan vertroetel dat dit jou hele lewe oorneem en versuur. Die uiteinde van so 'n saak is dat jy dinge doen wat jy self nie verstaan of kan verklaar nie.

Dis nie verniet dat Jakobus ons waarsku (3:5) dat 'n klein vuurtjie 'n groot bos aan die brand kan steek nie! Ons moet net weer besef dat ons nie mag toelaat dat ons met gedagtes rondloop wat ons kan vernietig nie! Wat lyk soos 'n klein, onskuldige irritasie met iemand, kan ontaard in 'n monster - en die hele tyd dink jy, jy het die reg om die gedagte te vertroetel. 'n Gedagte kan jou hele leefwyse vernietig!

Jy leen jou ore uit aan 'n skinderstorie - of dit waar is of nie, maak nie saak nie - en dan begin jy die storie in jou gedagtes vertroetel - en voor jy jou kry - is jou hele lewe daarmee versuur.

Pasop dus wat jy in jou gedagtes huisves - want al dink jy nie so nie - dit kan jou hele lewe vernietig.

Hoe kom 'n mens dan los van hierdie monster? Deur elke oomblik van die dag te waak teen negatiewe of afbrekende gedagtes of praatjies. Deur aanmekaar te vra dat jou gedagtes weer deur die Gees vervul sal word - biddend en soekend na die Wil van die HERE. Dit is waarom ons die Skrifte moet ken.

Gebed: Waar my gedagtes oorgegaan het tot dade, en ek U benadeel het - vra ek om verskoning en vergifnis. – OMGEE