'n Stukkie waarheid wat ek raakgelees het......
Die professor was besig om die studente te leer oor Spreuke 15: 1.
Hy vra sy studente, “Hoekom skreeu ons in woede ? Waarom skreeu mense vir mekaar wanneer hulle kwaad is vir mekaar?”
Die studente het vir so wyle oor die vraag gedink en een van hulle waag ’n antwoord, omdat ons nie meer kalm en bedaard is nie en ons skreeu om uiting aan ons frustrasie te gee.
“Maar waarom skreeu as die ander persoon dan reg langs jou staan?” vra die professor.
“Is dit nie moontlik om met hom of haar te spreek in ’n sagte stem nie? Hoekom skreeu jy op ’n persoon wanneer jy kwaad is vir hom of haar?”
Die studente het verskeie verduideliking probeer gee maar nie een daarvan het die professor tevrede gestel nie.
Uiteindelik verduidelik hy aan hulle:
“Wanneer twee mense vir mekaar kwaad is, dan skei hul harte geestelik van hul besitters. Om die verwyderde afstand te oorbrug, moet hulle skreeu om mekaar te hoor. Hoe hewiger die kwaad vir mekaar is, hoe harder sal hulle skreeu om mekaar te hoor oor die groot afstand. Die professor vra toe, “Wat gebeur wanneer twee mense verlief raak? Hulle skreeu nie op mekaar, nie maar praat saggies met mekaar, hoekom?
Omdat hulle harte geestelik baie na aan mekaar is. Die afstand tussen hulle harte is baie klein. Die professor gaan voort,
“Wanneer hulle mekaar nog meer innig lief het, wat gebeur? Hulle praat nie, maar fluister net en hulle beweeg nog nader in mekaar se liefde.
Uiteindelik het hulle nie eens nodig om te fluister nie, hulle kyk net na mekaar en dis al wat nodig is ...
So volgende keer wanneer jy op ’n geliefde skreeu, weet dat jy besig is om afstand te skep tussen jou hart en die ander persoon se hart. Kom ons probeer nader aan mekaar beweeg, verskille te oorkom en in liefde en vrede met mekaar saam te leef.'
Skrywer onbekend
No comments:
Post a Comment