Baie
ouers is van mening dat hulle aan al hul kind se behoeftes voorsien, maar ten
spyte daarvan ruk die kind nogsteeds hand uit.
Wat
sien mens as “behoeftes”?
Eerstens
word behoeftes beskryf as materiele dinge, kos, klere en ‘n dak oor die kop, en
so paar ander bederf goedjies soos ‘n selfoon, T.V. in sy kamer, motorfiels
ens.
Maar
die word “behoefte” het ‘n grooter betekenis.
Behoefte is alles wat ‘n mens in die lewe nodig het om te bestaan!
Wat
het mens dan nodig om te bestaan? Liefde
is die eerste antwoord wat jy sal gee. Maar liefde is meer as net die liefde
wat ons gee deur drukkies en soentjies.
Liefde
is ‘n behoefte aan belangstelling, aandag, toenadering, respek, onderig ens.
Maar
die woord gaan verder, kinders het al hierdie bogenoemde nodig om te bestaan en
om te ontwikkel maar hulle moet ook emosioneel, sielkundig en godsdienstig
ontwikkel.
Deut
6:6, 7: “Hierdie woorde wat
ek jou vandag beveel, moet in jou hart wees; en jy moet dit by jou kind inskerp en daaroor praat wanneer jy in jou
huis sit en wanneer jy op die pad loop en wanneer jy gaan lĂȘ en wanneer jy
opstaan.”
Kinders
het ‘n godsdienstige platform nodig om hulle lewens suksesvol te laat
ontwikkel. Ons is nie op die aarde vir ons eie doel nie, maar vir God se doel,
en as ons, ons kinders nie die fondasie gee om God te ken nie, sal hulle, hulle
werklike doel in die lewe nie behaal nie.
Jes
44:21 “Want jy is My kneg, Ek het jou
geformeer, jy is My kneg”
Wangedrag
by kinders kom voor omdat hulle verwaarloos is, ek bedoel nie vuil klere dra,
swak gevoed word of liggaamlik vuil is of in slordige huise woon nie, maar dat
hulle emosioneel verwaarloos word.
God
se ons moet leef tot eer van Hom, daarom het Hy ons geskape met ‘n onsterfbare
siel sodat ons ‘n ewigheidsbestemming kan
ontvang. Om te leef tot eer van God moet ons
sielkundig ontwikkel.
Rom
14: 7&8 Want niemand van ons lewe vir
homself nie, en niemand sterf vir homself nie (8) want as ons lewe, leef ons
tot eer van die Here, of ons dan lewe en of ons sterwe, ons behoort aan die
Here.
Sielkundige
ontwikkeling is om te leer om lief te he, om aandag te gee, om goed te deel, om
omtegee, om God te ken, om skoolonderrig te he, om ‘n familieband te ken, om
vrede te bewaar ens.
Hoe
en waar leer kinders dit? Eerstens by die huis, dan by die skool, in die
gemeenskap en ook by die kerk.
Verwaarlosing
van ‘n kind kan beskryf word as ‘n “te kort”. Dat die kind dinge moet ontbeer wat hy nodig
het. Dit is duidelik in kinders wat wangedrag toon dat daar ‘n duidelike gemis
aan gemeenskapsontwikkeling is.
Wanneer
‘n kind nie gemeenskapsgevoel ontwikkel het nie, ontstaan ‘n
minderwaardigheidsgevoel, ‘n gevoel dat hulle nerens inskakel nie, of nerens
hoort nie. Die gevoel bring mee dat die kind na die buitewereld beweeg om
aanvaar te word, en dan sodoende met verkeerde vriende deurmekaar raak.
Sodra
die kind voel dat hulle “inpas” by die “verkeerde” vriende begin hulle die
gevoel van wrokkigheid en selfs vyandigheid teenoor die huisgesin ontwikkel en
gee aanleiding tot wangedrag. Daar is nie regtig so ding soos “verkeerde”
vriende nie, kinders met dieselfde emosionele probleme “hang” saam uit omdat
hulle iets in gemeen het.
Indien jy geestelike berading of gebed benodig, kontak my, belindapaar@gmail.com
No comments:
Post a Comment