Psalm 119:49-56: "Gedenk die woord aan u kneg, omdat U my laat hoop het. Dit is my troos in my ellende, dat u belofte my lewend maak. Vermeteles het baie met my gespot; van u wet het ek nie afgewyk nie. Ek het gedink, o HERE, aan u oordele van ouds, en ek het my getroos. Toorngloed het my aangegryp vanweë die goddelose wat u wet verlaat. U insettinge was gesange vir my in die huis van my vreemdelingskap. HERE, in die nag het ek gedink aan u Naam, en ek het u wet onderhou. Dit het my deel geword, omdat ek u bevele bewaar het."
Soos ons die pad saam met die Here loop, leer ons om God se beloftes in die Woord ons eie te maak. En wanneer mens werklik begin raaklees wat daardie beloftes is, en wat dit in ons lewens beteken, dan gee dit ons hoop in die slegste van tye, ongeag wat rondom ons gebeur. En wanneer ons werklik sien wat daardie beloftes vir ons beteken, gee dit ons sommer nuwe lewe en nuwe hoop vir wat ons alles moet doen in ons omstandighede.
Maar, soos ons herhaaldelik in die Skrif lees, sien ons ook hier dat Dawid bevestig dat wanneer jy wel so vasklou aan God se Woord en Sy beloftes, mense rondom jou jou sal begin spot oor jou geloof, of oor jou vashou aan God se Woord. En dan het ons die keuse of ons gaan toelaat dat daardie tipe vervolginge wat ons verduur, ons gaan wegtrek van die Here af, en of ons steeds gaan vasstaan op God se Woord en ons troos daardeur gaan ontvang.
En ons sien dat Dawid sê hy het kwaad geword vir die goddeloses rondom hom wat God se wet verlaat het, en nie wou doen wat die Woord sê nie. Net so word ons ook maar van tyd tot tyd kwaad vir die spotters en goddeloses rondom ons wat nie wil hoor nie, of wat ons spot omdat ons vasklou aan God en Sy Woord, maar ons het steeds die keuse om anders op te tree in sulke omstandighede.
As ek werklik lief is vir God en Sy Woord, sal dit ook soos "gesange" wees vir my gees, wat my persoonlik opbou, en krag en vrede gee, al voel ek soms soos 'n "vreemdeling" tussen diegene rondom my.
En hoe meer ek Sy Woord en Sy beloftes en opdragte bedink, in die dag en selfs in die nag as ek op my bed lê, hoe makliker word dit om die Here se bevele te onderhou. God se Woord en Sy insettinge en bevele word dan ook deel van my lewe, dit word onlosmaaklik deel van my en wil en gaan ek dit begin toepas in elke klein area van my lewe, hetsy in my huis, my huwelik, my verhoudig met my kinders, tussen my kollegas, ens.
Mag God se beloftes in hierdie week al hoe meer jou deel word, en mag jy na die mate wat jy Sy Woord en Sy bevele oordink, al hoe meer lewend gemaak word na Sy Woord, sodat jy ook troos kan ontvang, ongeag jou daaglikse fisiese omstandighede.
GEBED:
"Vader, dankie vir die beloftes in U Woord wat my troos en my lewend maak. Leer my om dit elke dag al hoe meer deel te maak van my lewe, sodat ek nie moeg of moedeloos woord wanneer mense rondom my my sou spot of nie wil luister as ek met hulle praat oor U Woord nie. In Jesus Naam. Amen."
Geskryf deur: tiaan gildenhuys
(tg@oicb.co.za)
Soos ons die pad saam met die Here loop, leer ons om God se beloftes in die Woord ons eie te maak. En wanneer mens werklik begin raaklees wat daardie beloftes is, en wat dit in ons lewens beteken, dan gee dit ons hoop in die slegste van tye, ongeag wat rondom ons gebeur. En wanneer ons werklik sien wat daardie beloftes vir ons beteken, gee dit ons sommer nuwe lewe en nuwe hoop vir wat ons alles moet doen in ons omstandighede.
Maar, soos ons herhaaldelik in die Skrif lees, sien ons ook hier dat Dawid bevestig dat wanneer jy wel so vasklou aan God se Woord en Sy beloftes, mense rondom jou jou sal begin spot oor jou geloof, of oor jou vashou aan God se Woord. En dan het ons die keuse of ons gaan toelaat dat daardie tipe vervolginge wat ons verduur, ons gaan wegtrek van die Here af, en of ons steeds gaan vasstaan op God se Woord en ons troos daardeur gaan ontvang.
En ons sien dat Dawid sê hy het kwaad geword vir die goddeloses rondom hom wat God se wet verlaat het, en nie wou doen wat die Woord sê nie. Net so word ons ook maar van tyd tot tyd kwaad vir die spotters en goddeloses rondom ons wat nie wil hoor nie, of wat ons spot omdat ons vasklou aan God en Sy Woord, maar ons het steeds die keuse om anders op te tree in sulke omstandighede.
As ek werklik lief is vir God en Sy Woord, sal dit ook soos "gesange" wees vir my gees, wat my persoonlik opbou, en krag en vrede gee, al voel ek soms soos 'n "vreemdeling" tussen diegene rondom my.
En hoe meer ek Sy Woord en Sy beloftes en opdragte bedink, in die dag en selfs in die nag as ek op my bed lê, hoe makliker word dit om die Here se bevele te onderhou. God se Woord en Sy insettinge en bevele word dan ook deel van my lewe, dit word onlosmaaklik deel van my en wil en gaan ek dit begin toepas in elke klein area van my lewe, hetsy in my huis, my huwelik, my verhoudig met my kinders, tussen my kollegas, ens.
Mag God se beloftes in hierdie week al hoe meer jou deel word, en mag jy na die mate wat jy Sy Woord en Sy bevele oordink, al hoe meer lewend gemaak word na Sy Woord, sodat jy ook troos kan ontvang, ongeag jou daaglikse fisiese omstandighede.
GEBED:
"Vader, dankie vir die beloftes in U Woord wat my troos en my lewend maak. Leer my om dit elke dag al hoe meer deel te maak van my lewe, sodat ek nie moeg of moedeloos woord wanneer mense rondom my my sou spot of nie wil luister as ek met hulle praat oor U Woord nie. In Jesus Naam. Amen."
Geskryf deur: tiaan gildenhuys
(tg@oicb.co.za)
No comments:
Post a Comment