"Ach Heer... krijg tog voor mij jammer"

Sien ook Herlewing in Suid-Afrika inskrywing

 

Stephanus Hofmeyr is op 3 Junie 1839 gebore.  Hy was die eerste buitelandse sendeling van die NG Kerk en het in die vroeë 1860’s met sendingwerk begin in die Soutpansberg-gebied. Die groep onder wie hy gewerk het, het onder leiding gestaan van Michael Buys, een van die seuns van die bekende Coenrad Buys.

 

Oor sy tyd in Bredasdorp waar hy waarnemende klerk was vir sy pa wat die landdros was het hy die volgende gesê: "Ik was een voorpaard van den Duivel, en bewandelde den breeden weg des verderfs met alle mijne krachten."

 

Aan die einde van 1858 is hy na sy Oom in Prins Albert "om boerdery te leer". Ek haal aan uit W.L. Maree se boek Lig in die Soutpansberg: "Hy het weer begin om sy Bybel gereeld te lees en soggens en saans te bid. Op reis met die ossewa het hy selfs saans by die wa vir die bediendes godsdiens gehou, en as sy oom van die huis af was het hy tuis die huisgodsdiens gelei.

 

Hy sê hy het vroom geword en is gerespekteer, maar hy het diep gevoel dat hy met sy vroomheid verlore gaan, omdat hy onwedergebore was.

 

In 1861 tydens die herlewing is in daardie distrik ook met bidure begin. Stephanus het hom steeds meer oor sy eie toestand bekommer." Die herlewing verwys na die herlewing wat na die Worcester-konferensie van 1860 uitgebreek het.

 

In April 1862 kom hy kragdadig tot bekering terwyl hy in die stookketel op die plaas werk. Hy beskryf dit as volg: "Terwijl ik zoo stond, zeide ik, Ach Heer, wat zal ik doen, ik heb alles geprobeerd en niets helpt, ik kan niet meer bidden of weenen, krijg tog voor mij jammer'.

 

Op dat oogenblik, bliksemsnel was het asof de Hemel en mijn hart tegelijk opensprongen. Een gloed van liefde verwarmde mijne ziel.

 

Ik zeide “Wat is dit? Is dit de liefde van den Heere Jezus?” Alles in mij zeide: “Ja, dit is wat gij al zoo lang zoekt en dat de Heer van eeuwigheid voor u gevoeld heft”.

 

O welk eene liefde gevoelde ik tot den Heiland. Het was asof ik door duizend vuren naar Hem zou kunnen loopen. Ik was aan brand van liefde. De tranen barstten mij uit de oogen. Ik nam den trechter weg, zette de spon op het spongat, bracht den ledigen emmer naar zijn plek en riep: “O, dat ik toch een hoogen berg kon beklimmen en de geheele wereld toeroepen en verzekeren, dat de Heer Jezus zondaars lief heeft!"

 

·       Oral in Suid-Afrika is gebedsgroepe besig om toe te neem in getalle met ernstige voorbidding vir Herlewing. Hierdie skrywe van ds. FJ Liebenberg, oor die Herlewing wat in 1858 begin het,  word opnuut versprei om die gebedsgroepe aan te moedig om voort te gaan met hul Herlewingsgroepe na die Almagtige God.-Sjibbolet